จอมพลเกออร์กี จูคอฟเป็นผู้บัญชาการทหารที่โดดเด่นที่สุดของสหภาพโซเวียตในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองที่ชนะการต่อสู้ที่สำคัญหลายครั้งเช่น การล้อมเลนินกราด, การรบที่สตาลินกราด และ รบที่เบอร์ลิน หลังสงคราม สตาลินและมาเลนคอฟ เริ่มสงสัย จูคอฟ มีแนวโน้มจะพวกทุนนิยมเพราะ จูคอฟ ได้เป็นมิตรกับนายพลดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์และให้การรับรองการทำงานร่วมกันระหว่างสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียต. มาเลนคอฟ ข้อกล่าวหากับ จูคอฟ มีพฤติกรรมต่อต้านการปฏิวัติและเป็นพวกทุนนิยมจึงทำให้เขาถูกลดตำแหน่งในตำแหน่งและย้ายไปทำงานในตำแหน่งที่ต่ำกว่า จูคอฟ เริ่มมีอาการโรคหัวใจหลังจากนั้นไม่นานและความกังวลของ สตาลินและมาเลนคอฟ ก็ค่อย ๆ จางหายไป[7][8]

หลังจากนั้นมาเลนคอฟ ได้ผู้แข็งแกร่งและกลายเป็นหนึ่งในผู้ใกล้ชิดกับสตาลินและหนึ่งในผู้ทรงอำนาจพรรคคอมมิวนิสต์ ในปี พ.ศ. 2489 มาเลนคอฟ ได้เป็นสมาชิกของโปลิตบูโรอย่างเป็นทางการ แม้ว่าตามหลังคู่คือ อันเดรย์ จดานอฟ และ ลัฟเรนตีย์ เบรียา ไม่ช้าเขาก็กลับเข้ามาเป็นโปรดปรานของโจเซฟ สตาลินโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการตายอย่างลึกลับของ อันเดรย์ จดานอฟ ในปี พ.ศ. 2491 ในปีเดียวกันนั้น มาเลนคอฟ กลายเป็นเลขานุการของคณะกรรมการกลาง